Η συζήτηση είναι στα Αγγλικά.…όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
== ======================
Hi Fututos,
Argentina is now paying its debts (largest defaulted debt ever, I think 93,000 million) and it’s doing so even if we are clearly not capable of. The purpose is of course asking for more money again and doing the same old thing: Stealing it before they are voted or kicked out of office.
- How did the crisis and the IMF affected the lower, middle and upper class?
More parts of the middle class became poor (with everything that involves) and some of those that already were poor fell below poverty lines. Some upper class became middle class and the small elite got even stronger in many ways, with more power.
- Ηow did the income and its distribution changed in the course of the crisis?
"Redistribution" will be a key word for politicians after the crisis, some poor (and sometimes I must say) stupid like hinking "Oh, they'll take away from the fat fish and distribute that to the poor" BS (fufutos: probably means Bull-Shit). They just take a lot from the middle class, a lot from the already poor, and the small powerful elite flies calmly over the mess, untouched. Redistribution means the hard working middle class is going to get screwed in one way or another.
- Was the crisis a catalyst for real social change?
Yes, but unfortunately it was for the worse। We are now a more "3rd worldly country" with strong leftist politician speech and people, at least the average mass, cant see the truth behind it.
- How do Argentineans now look at their future?
Not good, I think we'll stay in our third world status for a considerable amount of time.
- Do they have better reasons to feel optimistic?
Not much, but as we say in Argentina, hope is the last thing you lose. (after you lose your house, savings, car, lifestyle)
...και τελειώνοντας γράφει:
I feel your pain man. Believe me I've been there, and your situation is going to be very much a carbon copy of Argentina's unless some other factors help in some way.
Take care and see you around!
=============================================
Those other factors are each and every one of us.
And only when the factors change, they become factors of change
Οι Έλληνες πολίτες δεν θα πρέπει να ανατρέχουν στην ιστορία άλλων χωρών για να διαπιστώσουν ότι μια αποτελεσματική ηγεσία είναι η κατάλληλη να τους συστρατεύσει απέναντι σε μια επικείμενη απειλή..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρθρο του κ. Π. Μουρδουκούτα,
καθηγητή του Πανεπιστημίου Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης
Σε όσους πολίτες ανησυχούν για την πορεία της...
χώρας ενόσω βρίσκεται υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ, ιδιαίτερα δε για το ενδεχόμενο πτώχευσης, το προηγούμενο της Νοτίου Κορέας και της Αργεντινής προσφέρουν δύο πιθανά σενάρια.
Ας δούμε πρώτα το σενάριο που παραπέμπει στη Νότια Κορέα.
Όταν η χώρα αυτή βρέθηκε σε θέση παρόμοια με τη δική μας το 1998, οι γυναίκες πούλησαν τα χρυσαφικά τους κι έδωσαν τα χρήματα στο κράτος, προκειμένου η χώρα να απαλλαγεί από την κηδεμονία του ΔΝΤ.
Και όντως απαλλάχθηκε τρία χρόνια μετά, όταν αποπλήρωσε τα δάνειά της. Το νόμισμά της ισχυροποιήθηκε και η οικονομία της τέθηκε σε αναπτυξιακή τροχιά, στην οποία κινείται μέχρι και σήμερα.
Το δεύτερο σενάριο είναι της Αργεντινής. Όταν η χώρα του ταγκό προσέφυγε στο Ταμείο την ίδια περίοδο, οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους, χτυπώντας τις κατσαρό- λες. Τρία χρόνια μετά, το νόμισμά της υποτιμήθηκε, η χώρα χρεοκόπησε και ουδέποτε επανήλθε στους αναπτυξιακούς ρυθμούς του παρελθόντος. Ποια είναι η διαφορά;
Τι έκανε τις μεν Νοτιοκορεάτισσες να είναι τόσο γενναιόδωρες, τις δε γυναίκες της Αργεντινής να βγουν στους δρόμους;
Η απάντησή είναι: στη μεν Νότιο Κορέα υπήρχε μια αποτελεσματική πολιτική ηγεσία, κάτι που έλειπε από την Αργεντινή. Οι Νοτιοκορεάτες πολιτικοί άρχισαν τις περικοπές από τα υψηλά εισοδήματα, πατάσσοντας παράλληλα τη διαφθορά που δηλητηρίαζε τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις. Έπεισαν έτσι τους πολίτες ότι οι θυσίες τους δεν θα πάνε χαμένες.
Η πολιτική ηγεσία της Αργεντινής άρχισε τις περικοπές από τα χαμηλά εισοδήματα, τροφοδοτώντας παράλληλα τη διαφθορά που εξακολούθησε να κατατρώει τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό. Και οι πολίτες φυσικά δεν πείστηκαν ότι οι θυσίες τους θα πιάσουν τόπο.
Είμαι σίγουρος ότι οι Ελληνίδες γυναίκες, αλλά και κάθε Έλληνας, προτιμούν την επιλογή της Νοτίου Κορέας. Και είναι διατεθειμένοι να επωμιστούν τα βάρη που απαιτούνται, με την προϋπόθεση ότι η πολιτική ηγεσία θα τους πείσει ότι το στοίχημα θα κερδηθεί.
Άλλωστε οι Έλληνες πολίτες δεν θα πρέπει να ανατρέχουν στην ιστορία άλλων χωρών για να διαπιστώσουν ότι μια αποτελεσματική ηγεσία είναι η κατάλληλη να τους συστρατεύσει απέναντι σε μια επικείμενη απειλή. Η ελληνική ιστορία προσφέρει πληθώρα τέτοιων παραδειγμάτων. Ας θυμηθούμε μόνο τη συστράτευση των Αθηναίων υπό το Θεμιστοκλή, που απέτρεψε την περσική εισβολή...
Πηγή
Σχόλιο: Το σενάριο είναι καλό, αλλά ο "δράκος" κρύβεται στην λέξη "κυβέρνηση", η οποία πρέπει να είναι αποτελεσματική, να έχει και κοινωνική κατεύθυνση και να μην βλέπει τους πολίτες ως αριθμούς. Συμβαίνει αυτό με την παρούσα παρέα του Γιώργου Παπανδρέου που υποκρίνεται πως κυβερνά και πως παίρνει αποφάσεις, ενώ αποκρύπτει σκάνδαλα και ταυτόχρονα υπαινίσσεται πως έχει υπογράψει συμφωνίες με άγνωστο περιεχόμενο; Είναι δυνατόν αυτή η κυβέρνηση να εκπροσωπεί έναν ολόκληρο λαό και να τον καλεί σε θυσίες που δεν έχουν ξαναγίνει από κανέναν σε ολόκληρο τον πλανήτη και ταυτόχρονα τα κυβερνητικά στελέχη ανερυθρύαστα να πολεμούν για να παραπληροφορήσουν εκείνους που καλούνται να πληρώσουν την πολιτική ανικανότητα και τις παρανομίες προηγουμένων πολιτικών;"